Brugge, Belçika’da geçen sezonu üçüncü sırada bitirmiş ve bu yıl da Akpala ile (dün oynamayan) Dirar haricinde dikkat çekici bir transfer yapmamış. Birinci kaleci Stijnen yedek oturuyor, Vargas ve Vermeulen sakat, takımın en önemli yıldızı, oyun kurucusu Geraerts de ligin ilk maçında cezalı olduğu için İstanbul’a getirilmemiş… Bu eksik Brugge karşısında (hakemin neden iptal ettiği anlaşılamayan golün de ufak yardımıyla) bir farkla galip gelen Trabzonspor’sa ideal on biriyle sahada, tek eksik Çin’deki Isaac…
Bordo-mavililerin dörtlü savunmasının üçü yeni, ama her dâim genç Song’un kusursuz koordinasyonu sayesinde fazla sırıtmıyorlar, Akpala ve Djokic’in araya yaptığı koşularda verdikleri açıklar hariç uyumsuzluk emaresi göstermiyorlar. Eğer Süper Lig’in en iyi yabancı stoperi Song, onunla aynı dili konuşabilecek Giray ve Tayfun gibi futbol aklı daha fazla gelişmiş partnerlerle oynarsa, Trabzon’un savunmadan top çıkarma konusundaki sıkıntısı da çözülebilir.
Ceyhun ve Barış
Tabii Trabzon’un topu ileri taşıyamamasında üçüncü stoper Hüseyin’in ve diğer merkez oyuncu Selçuk’un da vasat performanslarının belirleyici olduğunu not etmek gerek, oysa ki W.Bremen ve Wolfsburg maçlarında Ceyhun’un o bölgedeki pozitif futbolu çok dikkat çekiciydi. Ama belli ki Yanal da takımındaki bu sıkıntıların farkında, zira 60’ta yaptığı 3 değişiklik sonrası 15 dakika boyunca sahada kalan ekip, çağdaş futbol sinyalleri verdi.
Bu sezon 4-3-3 düzenini benimsemiş gibi gözüken Trabzon’un öndeki beş oyuncusu ise, takımın bütün hücum yükünü sırtlamış Yattara’ya göre pozisyon almak zorunda… Gökhan ve Umut çok benzer özellikte ve son 30 metrede oynayan forvetler, Hüseyin ve Selçuk’sa Yattara’yla pas alışverişi yapma konusunda kifayetsiz… Yanal ilerleyen günlerde bu beşlinin içine Ceyhun ve/veya Barış’ı bir biçimde monte edebilirse, Yattara’nın yükü azalıp, Gineli sanatçının verimi de artabilir…
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS