Türkler otobüse binmedi

DÜN gece Eskişehir’de senenin en yorgun Hırvat takımını yakaladık sanırım: İlk 11’lerinin hepsi, 48 saat önce Kosova karşısında oynamışlardı.

9’u orada da ilk 11’deydi üstelik. İkinci devrede yorgunluğu iliklerine kadar hissettiler, bunu hesaplayıp 70’e kadar kontrol oyunu oynayan milli takımımızı sabrından dolayı tebrik etmemiz gerek önce.

Bu gruptaki sıkıntımız aslında hep aynıydı. Karşımızda adeta milli kulüpler var hep. Her maça ezber 11’lerle çıkıyorlar, telepatik futbol oynuyorlar. Rakip Hırvatistan’ın tam 9 futbolcusu, bu elemelerde 5 veya daha fazla maçta oynamışlar. Bu sayı İzlanda’da 9, Ukrayna’da 8… Bizdeyse sadece 4… Hırvatlar’ın stoper pozisyonundaki ikilisini biz Türkler bile ezbere biliyorken, ay-yıldızlarının savunma göbeği her maç papatya falı gibi. İki maç üst üste aynı savunma ikilisiyle çıktığımız henüz vaki değil. Ama enteresandır, dünkü savunmamız, özellikle Mehmet-Çağlar ve Kaan gayet iyilerdi doğrusu.

İSTİKRAR YOK AMA…

İşin daha garibi, hemen her maça, bir önceki müsabakayla tamamen bağlantısız 11’lerle çıkıp iş yapmamız! Kosova maçında Finlandiyakadrosundan 6 değişiklik vardı. Ukraynamaçında Kosova’dan 7… Dün de Ukrayna maçına göre 7 adam değiştirdik. Şu ana kadar 8 maçta 39 futbolcu değişikliğiyle Avrupa rekoru bizde. Ama Türkler çok garip bir futbol ülkesi gerçekten: Kadro istikrarı yok. Diziliş istikrarı yok. Hoca istikrarı yok. Ama muazzam bir özelliğimiz var. Sonuna kadar vazgeçmiyoruz. Maçın bitiş düdüğü çalmadan, grubun son dakikası oynanmadan bırakmıyoruz işi. Dün Cenk, elemeler boyunca akan oyunda henüz hiç gol yememiş Hırvatlar’ın filelerini havalandırınca Blick’in manşetini hatırladım yine: “Türkler otobüse binmeden, maç bitmiş sayılmaz.” Durun, Rusya defterini kapatmayın. Çünkü biz daha otobüse binmedik.

MAÇIN ADAMI: KAAN AYHAN

Almanya’da kulübünde stoper, ilk Hırvatistan maçında ön libero, rövanşta sağ bek. Bu genç yaşında Hırvatlar’a karşı bu kadar olgun bir 180 dakika, ancak ayakta alkışlanır.