Tek fark yaratan Ömer Bayram’dı

BU yıl iki farklı Galatasaray var: Biri, Real Madrid ve PSG önündeki 31 yaş ortalamalı, CV’si güçlü ama durağan generaller takımı. Diğeri Sivas ve Rize’yi yenen asker ağırlıklı ekip. Kaliteleri düşük ama sorumluluk duyguları yüksek. Dün ilk yarı sonunda G.Saray’ın 5 oyuncusunun ortalama pozisyonu rakip yarı alandaydı (3 forvet + Lemina ve Ömer Bayram). Beşiktaş maçındaysa bu sayı yediydi, daha verimsiz hücum edilmesine ve pozisyon üretilememesine rağmen.

G.SARAY’IN LOKOMOTiFi

ReaL Madrid-PSG-Beşiktaş gibi maçlarda bireyler oynadı, dünse takım… Dün Galatasaray alanı doğru parselleyip, çok koşup, az futbol oynayarak kazandığı için öne çıkan bireysel performans yok gibi. Sahada belki de tek fark yaratan, kendi yarı alanından aldığı topları driplingle üçüncü bölgeye taşıyan, Galatasaray’ın lokomotifi görüntüsündeki Ömer’di.

Rizespor içinse maç 17’de bitti aslında… Daha önce de değinmiştim: Süper Lig’de 2015-16’da 6 Kuzey Afrikalı futbolcu varken, bu sayı önce 9’a, sonra 14’e, geçen yıl da 20’ye tırmanıyor. Bu sezon da bu sayı 18. Kendi yerel ligleri ve Fransa dışında 10 Faslı, 5 Tunuslu’nun oynadığı bir turnuva olduğunu sanmıyorum. Süper Lig’de 1 İtalyan, 2 İspanyol, 2 Kosovalı, 2 Danimarkalı forma giyerken 10 Faslı olmasını nasıl açıklamak lazım bilmiyorum. Fas, FIFA sıralamasında 42’nci; yani futbollarında öyle büyük bir sıçrama da yok. Futbolcunun oralısıburalısı yok, iyisi-kötüsü var elbette. Ama Tunuslu Talbi sahada, Faslı Belhanda kulübede, Norveçli Linnes tribünde olunca, bu işte bir yanlışlık var diyor insan.

TALBi’NiN KARiYERi!
Dün kendi kalesine gol atma şanssızlığı yaşayan Talbi, pasaportlarına sahip olduğu ne Tunus, ne de Fransa Milli Takımı’ndan hiçbir yaş grubunda davet almamış. Kariyeri de Tunus Ligi’ndeki 28 maçtan ibaret. Bu aralar ne hikmetse Süper Lig’de en geçer akçe, Fas, Tunus, Mısır pasaportları sanırım!