Süper Lig resmi lakırdısı

Süper Lig’de bir maç berabere bittiğinde, futbolcuların müsabaka sonrası röportajlarını izlemek istemiyorum artık. Çünkü hemen hepsi çıkıp aynı şeyi söylüyorlar: “Yenemiyorsan yenilme!”

Vakt-i zamanında Fatih Terim ilk kez bu lafı ettiğinde muhtemelen işin bu boyutlara varacağını, söylediği iki kelimenin “Süper Lig resmi lakırdısı” olacağını herhalde tahmin etmemiştir! Üstelik bu laf, basit ve hedefsiz iki sözcük olmanın da dışında, Süper Lig’deki 10 küsür takımın parolası haline gelmiş durumda. Ligdeki 34 maçın 30’una “yenemiyorsan yenilme” mottosuyla çıkılıyor ve şunun farkında olunmuyor: 3 puanlı sistemde “yenemiyorsan yenilme” sloganıyla küme düşersin! 34 maçta 34 beraberlik ve 34 puan, seni PTT 1. Lig’e götürür! Çeyrek asır önce futbolda galibiyete 3 puan verilmesinin basit nedeni de bu zaten…

Süper Lig’de sekizinci hafta (yani bir önceki hafta) olağan dışı seyretmişti. Zira haftaya tam sekiz takım liderlik umuduyla girdi, cuma akşamı Galatasaray’la Gençlerbirliği’nin berabere kalmasıyla hedef somutlaştı. Ordu Stadı tarihindeki ilk liderlik için gelinler gibi süslendi, Kasımpaşa, Fenerbahçe, Antalya, Trabzon ve Sivas da sahaya liderlik hedefiyle çıktılar. Sonuç harikaydı: Sekizinci haftada sahaya ayak basan 18 takımın 16’sı gol attı, 5 ekip iki farklı yenilgiden geri döndü, fileler tam 32 kez havalandı. Sporseverler müthiş bir futbol şöleni izlediler önceki hafta.

Benim sekizinci haftadan anladığım şu: Süper Lig takım kadroları daha iyisini yapabilir. Oyuncu listeleri, daha güzel futbol oynamaya muktedir. Ama bu güzel futbol, ancak galibiyet hedeflenirse gerçekleşebiliyor. “Yenemiyorsan yenilme” parolasıysa futbolu öldüren, çirkinleştiren, berbat bir slogan…
Geçtiğimiz hafta yaptığım öneriyi tekrarlıyorum: Süper Lig’de galibiyeti daha cazip hale getirmeli. Bir galibiyet için havuzdan takımlara aktarılan pay 1 milyon lira ise, beraberliğin ödülü 500 bin değil, 333 bin lira olmalı. Yani beraberliğin para ödülü de, puan ödülü gibi üçte bir nispetinde hesaplanmalı.

Galibiyeti cazip hale getiremiyorsak da, şu “yenemiyorsan yenilme” girdabından bir biçimde çıkalım artık… Konuşamıyorsak konuşmayalım… Ama kamuoyunu da oyuna getirmeyelim. Beraberliği, çok cazip bir şeymiş gibi göstermeyelim artık…