Dün Kadıköy’de orta sahaların yürüyerek geçildiği, iki takımın son pas ve şutlarda beceriksizlik yarışı yaptığı, klasik bir üçüncü küme maçı izledik. Ancak maçın enteresan tarafı, takımlardan biri gerçekten üçüncü küme ekibiyken, diğerinin ondan iki lig yukarıda bir Süper Lig temsilcisi olmasıydı!
17 yıldır bu mesleği tutku ve onurla icra etmeye çalışıyorum. Dün gerçekten öyle kötü, öyle organizasyondan uzak bir 90 dakika izledik ki, çok sevdiğim mesleğimi yapmanın zor olduğu nadir günlerden biriydi diyebilirim rahatlıkla.
SAYGIYI HAK EDEN FUTBOL
TFF 2. Lig (yani aslında üçüncü küme) temsilcisi Afyonspor’un ilk 60 dakikadaki pozitif futbolları saygıdeğer. Maçın başında zaten teknik direktör Kavçak da, sporcular da sahaya tur için çıktıklarını, ofansif bir futbol oynayacaklarını ifade ettiler. Bir noktaya kadar oynadılar da…
Ancak son bölümde onların da vakit öldürme çabaları sevimsizdi. Sarı lacivertliler organizasyondan çok uzaklardı, çok sıradanlardı, belki birkaç oyuncuyu ayırabiliriz diğerlerinden: Valencia istekliydi ancak halen sakatlıktan yüzde yüzle çıkabilmiş değil. Pelkas özellikle ilk yarının en coşkulu ismiydi. Burak geçen yılki seri görüntüsünden uzak. Hatta yanılmıyorsam biraz kilo da almış.
Nazım hem yetersiz, hem de her pozisyonda faul almaya çalışması hoş değil. Onun yerine giren Samuel zaten sıradanlığa en fazla isyan eden isimdi. Onun hareketliliğiyle bozuldu denge. Sanırım Fatih Tekke haklı: Ligimizi çok abartıyoruz. Büyüklerin Türkiye Kupası’ndaki halleri, sıradanlığı çarptı yüzümüze.
https://www.hurriyet.com.tr/sporarena/yazarlar/ugur-meleke/super-abartili-lig-41971322
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS