BU tarz derbilerde genç hocaların sıkça düştüğü bir hata vardır: Takımının ezbere oynadığı futbolun çözülmüş olduğunu zanneder, rakibi şaşırtmak için sürpriz bir hamle yapar. Genelde de şaşıran kendi takımı olur!
4’lü savunmayla 22 puan toplayan Galatasaray’ın da bu maça ekstra bir stoperle çıkışı, böyle değerlendirilebilir ancak. Oysa Tudor maça takımını telepatikleşmiş planıyla çıkarsa muhtemelen ilk yarıyı daha verimli oynayacak, topa sahip olma yüzdesinin karşılığını net pozisyon olarak alabilecekti.
Tudor’un neden üçlüye döndüğünü, eğer üçlüde bir keramet varsa niye 20’de dörtlüye çevirdiğini, ayrıca Latovlevici’yi hangi performansıyla Linnes’e tercih ettiğini açıklayabilen beri gelsin!
Galatasaray’ın Mariano’nun hücum katkısıyla tek taraflı oynadığı ilk 35’ten sonra, Fenerbahçe rakibinin tamamlayamadığı atakların dönüşünü hızlı yaparak müsabakayı dengeledi. Kocaman’ın takımı hâlâ hazırlık evresinde. İdeal formasyonunu, yani 4-3-2-1’i son bir ayda buldu, oyununu geliştiriyor, ama beklenenin altında bir hızla. Dün de zaman zaman hızlı çıkışlarda iyilerdi, ama şu anki görüntüleri hâlâ Ağustos başında sezona hazır girmeye çalışan bir takım gibi.
Büyük toplama baktığımızda maalesef bu derbi ligin genel kalitesinin çok altında kaldı, dağ fare doğurdu. Tarık Ongun’un yaralanması utanç verici. Janssen’in 6’daki pozisyonu bana temiz gibi geldi; Serdar’ın koluysa doğal konumundaydı, penaltı çalınmaması doğruydu. Belhanda’nın da ayağını bilinçli taktığını düşünüyorum, kart da doğru.
MAÇIN ADAMI: MARİANO
– ÇOK fazla bireysel performansın ön plana çıkamadığı maçta, sağ bekten yaptığı hücum katkısıyla az da olsa sivrilen adam oydu. Sezon başından beri istikrarlı çizgisi takdire değer.
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS