Sarhoşu affetmiyorlar!

İki hafta önce, Kadıköy’deki G.Birliği maçında başladı aslında hikâye: O gün ilk düdükten itibaren on numara Alper’le sol açık Sow sıkça yer değiştirmiş, bizim Yanal’a sıkça yönelttiğimiz “hücumda alternatifsizlik” eleştirisine içeriden bir çare bulunmuş gibi gözükmüştü. Hatta 68’de Sow çıktıktan sonra Alper maçı sol açıkta tamamlamış, bolca da etkili driplingler yapmıştı.

Pazartesi günü Trabzon’da 40 küsür dakika oynanabilen maçın özeti de yine o detaydaydı: Alper’in sola, Sow’un göbeğe kaydığı bir anda gelmişti Emenike’nin golü. Sow göbekten topu soldaki Alper’e oynamış, onun ortasını Emenike boş geçmemişti Trabzon’da. Dün Kadıköy’de dengeyi bozan Kuyt golünün de senaryosu aynıydı: O dakikalarda Alper solda, Sow sağdaydı. Sağ açık Sow, göbekteki Kuyt’ı buldu. Üstünlük sayısı da oradan çıktı zaten.

Geçtiğimiz Şubat’ta kurulan Kuyt-Webo(Emenike)-Sow üçlüsünün kendi içlerinde kusursuz bir düzen saklayan düzensizliğini, bir ergenin yatak odası dağınıklığına benzetmiştim geçmişte. Dışarıdan baktığınızda kafa karıştıran bir dağınıklık var, ama kendi içinde bir düzen gizliyor. 3 maçtır Fenerbahçe’ye seri galibiyetler kazandıran yine aynı düzensizlikti işte.

Dün Fenerbahçe’nin bu sezon neden açık ara lider olduğunu gösteren bir başka özelliği daha çıktı ortaya: Dikkat ettiniz mi bilmiyorum, dün Fenerbahçe kaybettiği topları defalarca 5 saniye içinde ani preslerle geri kazandı. Çünkü bir takımın aslında en dağınık ve en savunmasız olduğu an, topu kazanmanın verdiği zafer sarhoşluğunu henüz atamadığı o 5 saniye idi. Erciyesliler kazandıkları birçok topu, ilk 5 saniye içinde iade ettiler rakiplerine.

Fenerbahçe, aynı geri dönüşü büyük planda da başardı: Gol atan takımın mutluluk sarhoşluğundan faydalandı bir kez daha. Daha önce Bursa, Kayseri, Beşiktaş, Kasımpaşa maçlarında olduğu gibi rakipleri attıkları golü zihinlerinde kutlamayı sürdürürken kestiler faturayı. Dünkü galibiyet de öyle geldi zaten.

Dünün kaybedenine gelince… Erciyesliler Kadıköy’den puan çıkaramadılar ama gerçekten saygıdeğer bir futbol oynadılar. Gerek Sow’la girdiği harika düellodan başı dik çıkan kaleci Gökhan, gerek sağ bekten oyunu yöneten Cenk Ahmet, gerek hemen her hücumu başlatan adam olan Edinho’yla güçlenen Erciyes’in Antalya’dan da, Elazığ’dan da, Konya’dan da daha iyi durumda olduğunu söyleyebiliriz rahatlıkla.