Şakası olmayan şampiyon

Bu yılın şampiyon Fenerbahçe’sini tek kelimeyle özetlemeye çalışsam, seçeceğim sözcük “ciddiyet” olur herhalde… Yanal çok dar bir kadroyla çalışmayı tercih etti, sadece iki yerli eksik olduğunda sahaya 17 kişiyle çıktı ama onun derdi başkaydı: Sıfır risk istiyordu. Kadroda tek bir netameli parçaya tahammülü yoktu, çalıştığı her birey her an bir derbide 11’de olabilecek tecrübe ve soğukkanlılığa sahip olmalıydı. Türkiye’nin belki en soğukkanlı genci Alper bile, en yeteneklisi Salih bile Yanal’ın kriterlemesinde henüz eksiklerdi. Dün sahaya çıkan ideal 11’de 25 yaş altı oyuncu yok; en gençler Caner ve Emenike bile 26 yaşındalar. Sezonun bitimine 3 hafta kala şampiyonluğu getiren faktör de bu oldu zaten: Kan çıkabilirdi, olsun tekmeye kafa sokulacaktı. Gözyaşı tutulamayabilirdi, olsun o gol atılacaktı. Ter tükenebilirdi, olsun 90+4’te o son pres yapılacaktı. Fenerbahçe’nin şakası yoktu, aslolan sonuçtu. Sonuç da sonuna kadar hak edilmiş bir şampiyonluk…

Dünkü maçta da Kadıköy’de şakaya yine hiç yer yoktu… Sarı-lacivertliler en ufak konsantrasyon eksikliği yaşamadılar. Misafir Rizespor tamamen kontra atak odaklı bir takımla Kadıköy’e gelmişti: 3 hızlı LuaLua-Ümit-Deniz’in arkasını yedi savunmacı kolluyor, mavi-beyazlılar sadece bir uyuma anını kovalıyorlardı. Ama Ersun Yanal’ın ciddi talebeleri ilk devrede bir an bile uyumadılar; Rize ilk korner için 48, ilk serseri vuruş için 54, isabetli bir şutla Volkan’ı zorlamak içinse tam 67 dakika bekledi. Son 20 dakikada Fenerbahçe’nin sol kanadında yapılan peş peşe değişiklikler ve yalnız Caner’in arkasında verdiği birkaç açık da neticeyi değiştirmedi: Ciddi Fenerbahçe, Kadıköy’den şampiyonluk için ihtiyacı olan bir puanla çıktı. 19’uncu kupayı müzesine daha Nisan bitmeden götürmeyi garantiledi.

Şampiyonu önümüzdeki haftalarda zaten bol bol konuşacağız, birkaç söz de hem Konya’nın hem de Rize’nin 37 puana ulaşıp kısmen rahatladığı günde Uğur Tütüneker için etmek gerek: Bir sezonda iki iyi takım üretti. Sakinliği, çalışkanlığı ve beyefendiliği ile Türk futboluna daha uzun süre en üst düzeyde hizmet edecek gibi. Teşekkürler Uğur Hoca. Bağırıp çağırmadan, kanal kanal dolaşmadan da saygın bir Anadolu takımı hocası olunabileceğini gösterdiğin için.