Pereira, hemen bir şeyler yapmalı

15 gün önce Fenerbahçe’nin 1 gol farkla turu kaybedeceğini söyleseniz, olağan dışı bulmaz, 180 milyonluk Monaco’nun kaliteyle işi bitirebileceğini düşünürdüm. Ama iki maçı izledikten sonra yaşanan düş kırıklığı derin. Pereira eşleşmeyi 90 dakika seyredip masada bırakmış gibi.

1)Jardim dersine çok iyi çalışmış

Fenerbahçe ilk maçta eldeki imkânlara çok uygun bir hücum planı ortaya koymuştu: Hemen hiç bir hücuma kısa paslarla set halinde çıkılmamış, oyun Kjaer üstünden kurulmuştu. Sağ stoper Kjaer, sağ bek van der Wiel, Salih ve Emenike’nin sağda buluşmasıyla orada bir asimetri yakalamıştı Fenerbahçe. Monaco, bu hücum planına hazırlıksız yakalanmış, sol stoper Jemerson-sol bek Mendy yalnız kalmışlardı. Maç da oradan kazanılmıştı zaten.

Lâkin o maçı Jardim’in de izlediğini, Monaco’da aynı hücum planına izin vermeyeceği barizdi. Maça presle başladılar, Fenerbahçe stoperlerinin top çıkarmasına izin vermediler. Lemar Kjaer’in, Dirar da Neustadter’in pas yollarını kapadığında Fenerbahçe’nin hücum kanalları da kapandı kolayca.

2)Pereira, 1 haftayı verimsiz geçirmiş

Anlayamadığım nokta şu: Pereira, Jardim’in bu oyuna bir kez daha gelmeyeceğini öngöremedi mi? Oyun Kjaer üstünden kurulamazsa diye düşünüp bir B planı üretmedi mi? Jardim’in bu kanalı kapatacağını tahmin edip Pereira’nın alternatif bir oyun planı çalışması gerekirdi 1 haftada.

3)Kjaer’in sakatlığı bir fırsattı

Yine anlamlandıramadığım bir başka konu, tek planın sakat bir adam üstünden kurulması. Kjaer bir hafta takımla çalışamamış. Yani Pereira’nın zaten son 5-6 günü Kjaer’siz kurgu düşünerek geçirmiş olması gerek! Kjaer fedakarlık edip oynuyor, 15’te sakatlık sorunuyla boğuşmaya başlıyor. Ve Pereira’nın Kjaer’siz bir planı yok gibi.

4)Üçlü savunma, sadece aynı üçlüyle makul

36’da Kjaer çıkarken, Fenerbahçe 2-0 mağlup. Ve bu sakatlık, bir fırsat da barındırıyor: Gole ihtiyacınız var ve stoper sayınız ikiye düşüyor. Bu an, 4-4-2’ye ya da 4-3-3’e dönüş için, orta sahadaki gölge oyununu bitirmek için bir fırsat. Ama Pereira maalesef Mehmet’i sağ stopere koyup aynı düzeni sürdürüyor.

Oysa ilk maçta üçlü savunmanın işlemiş olmasının basit bir nedeni vardı: Üç adam da büyük lig deneyimli. Üçü de geçen yılı stoper oynayarak geçirmişler. Ama Mehmet değil… Mehmet sadece zorunlulukta oraya eklemlenmeli, başka ihtimal varken değil. Üçlü savunma sadece o üçlüyle makuldü, herhangi 3 oyuncuyla değil.

5)Fernandao’ya uzun top çağdışı

Jardim’in ilk maçı analiz edip çare bulduğu bir başka konu da, Fernandao’nun hava üstünlüğüydü. İstanbul’da Jemerson’a üstünlük kuran Brezilyalı santrafor, rövanşta çaresizdi. Çünkü uzun toplarda Monaco savunması Fernandao’yu bu kez ikili karşıladı. Jemerson-Raggi ikilisi havada uzun yol kat eden top Fernandao’ya ulaşana dek birlikte kapadılar Brezilyalı’nın alanını. Ve bu çağ dışı formattan 70 dakika boyunca vazgeçmedi Fenerbahçe.

6) Orta sahaya takviye gerek

Önceki günün hayret verici bir çaresizliği de orta sahadaki isteksizlikti. Souza-Ozan’ı yaratıcı değiller diye eleştiriyoruz ama esas yapmaları gereken işi, defansif sertliği de sağlamıyor bu ikili. Pas arası bile yaptıklarını hatırlamıyorum Monaco’da. Bakayoko-Fabinho gibi ısırmadılar, asiller gibi dolaştılar sahada. Souza-Ozan’ın asiller gibi oynamaları mantık dışı. Eğer böyle oynayacaklarsa Fenerbahçe’nin merkeze Mehmet-Neustadter’i monte etmesi, hatta oraya iki yönlü orta saha oyuncusu takviyesi yapması gerek.

7) Zemin, hakem filan diyorsa şimdi gitmeli

Fenerbahçe bir kırılma noktasında. Oyununu geliştirmesi gerek, sahaya akıl koyması gerek. Eğer Pereira takviyeler istemek ya da oyununu geliştirmek yerine zemin-hakem vs. şikayetlenmeye devam ederse, takımını ileriye götürme şansı yok gibi geliyor bana.

Pereira ya bu noktada kadro ve oyun mühendisliğini doğru kurmalı, ya da yollar ayrılmalı. Çünkü bugün yollar ayrılmaz ve bu mazeretçi tutum sürerse Kasım-Aralık’ta sözleşme feshi daha yıpratıcı olur her iki taraf için de.