
İsmail Kartal’la ilgili ilk sağlıklı izlenimimi, 2012-13 sezonunda Aykut Kocaman’ın yardımcılığını yaptığı dönemde edinmiştim. Kasımpaşa Stadı’nda Alex’in vedası niteliği taşıyan o meşhur maçın basın toplantısına Aykut Kocaman çıkmamış, yardımcısı Kartal konuşmaya gelmişti. Soğuk terler döküyordu o akşam. Yüzü bembeyazdı. Hayatının en büyük travmasını yaşıyor gibiydi muhabirlerin karşısında. O gün anlamış ve kaleme de almıştım İsmail Kartal’ın büyük yükleri kaldırabilecek soğukkanlılığa sahip olmadığını. Fenerbahçe, 2014’ün Nisan’ında şampiyonluğu garantilemiş Ferrari’si idi ligin. Ve bu Fenerbahçe’nin başına tipik bir Anadolu takımı hocasını getirmek, o Ferrari’ye lpg taktırmaya benziyordu maalesef.
Bugün Fenerbahçe’nin sportif direktör ve hoca tercihiyle, Yıldırım-Kartal ikilisinden daha çağdaş bir tercih yaptığı kesin. Üstelik Terraneo ve Pereira’ya takımın son 20 yıldaki üçüncü yapısal değişim yetkisi verilmiş durumda. Bekir ve Selçuk’un seviyesi her daim tartışılsa da, Kuyt, Webo, Egemen ve Mert, 14-15 oyunculuk ana havuzun direkt parçalarıydılar. Onlarla da yolların ayrılması, 2020’nin takımını oluşturma konusundaki kararlılığın göstergesi.
Pereira, Porto’da Alex Sandro ve Danilo, Olympiakos’ta Masuaku, Jimmy ve Elabdellaoui gibi yenilerle ilk sezonlarında iyi iletişim kurmuş bir hoca. Porto’daki ilk sezonunda 8 Brezilyalı ile çalıştı, geçen sezon da Olympiakos’ta 5 Güney Amerikalısı vardı kadrosunda. Fenerbahçe’de de soyunma odasının yeni ikinci dilinin Portekizce olması pekâlâ mümkün.
Bence Pereira’nın bu yılki transfer politikasında Lucescu yöntemi izlemesi gerek. Rumen Hoca, Shakhtar’a Luiz Adriano’yu, Willian’ı, Douglas Costa’yı ve Alex Texeira’yı 19, Fernandinho’yu ve Fred’i 20, Jadson ve Bernard’ı 21 yaşında getirdi. Yani Lucescu transfer ettiğinde Luiz Adriano’lar, Fernandinho’lar, Willian’lar büyük yıldızlar değil, yüksek potansiyelli çocuklardı sadece. Sanırım Pereira’nın Fenerbahçe’ye yapabileceği en büyük iyilik bu. 10 civarında transfer yapılacak bir sezonda Pereira’nın iyi takip ettiğini sandığımız Brezilya-Portekiz havuzundan genç ve doğru isimleri takıma katması, en az şampiyonluk kadar önemli bir vazife.
Sezonun yıldızı
Mehmet Topal
Hemen herkesin gerilediği bir sezonda neredeyse gelişen tek adam Mehmet Topal. Bölgesi çok fazla gelişmeye açık olmamasına rağmen, ya da en azından gelişimi ayırt etmek için zor bir bölge olmasına rağmen belirgin bir şekilde yükseldi milli futbolcu. Yeni sezonda orta mesafe şutlarını daha akıllı zamanlarda yapıp, gelişen oyununu daha fazla skorla süslemeli. Çünkü Mehmet’in ayak bastığı bölgeler göz önüne alındığında, sezonda 5-6 gol atması gerekiyor.
Sezonun hayal kırıklığı
Emmanuel Emenike
Profesyonel kariyerinde ilk kez bir sezonu tüm cephelerde toplam 5 golle tamamladı. Sahadaki performansı Güiza gibiyken onun kendini Messi gibi hissetmesine alıştık aslında. Ama teknik adamının ona Messi’ymişçesine muamele etmesi daha absürttü. Ben Pereira’nın planlarını onun üstüne kuracağını zannetmiyorum doğrusu.
En iyi çıkış
Uygar Zeybek
Fenerbahçe’nin Türkiye Kupası serüveninin tek kazanımı o. Selçuk veda etmiş, Emre yaşlanmışken iyi bir zamanlamayla katıldı orta saha rotasyonuna. Dilerim kuvvetlenmeye devam eder, ofansif olduğu kadar defansif katkısını da artırır.
En büyük düşüş
Volkan Demirel
Onun Galatasaray maçı performansıyla Balıkesir ya da Sivas müsabakaları performanslarını yan yana koyduğunuzda aslında problemin ne olduğunu anlıyorsunuz. Yetenekle, fizik kaliteyle ilgili bir sıkıntısı kesinlikle yok. Onun sıkıntısı mental… Transferde adı geçen Ospina, performans istikrarı olan bir kaleci. Ertuğrul da bence bu yılın sürpriz çıkışını yapacak.
En kötü transfer
Diego Ribas
Onun “kötü transfer” olmasının nedeni aslında sadece kendisi değil, çünkü çabası-arzusu yerinde. Futbolu hâlâ seviyor, ziyadesiyle oynamak istiyor. Ama gerek Fenerbahçe’nin 3 sezonluk sisteminde bir on numara pozisyonunun olmayışı, gerekse onun atletik değerlerinin maç standardı yükseldikçe yetersiz kalması, Fenerbahçe’deki işini çok zorlaştırıyor. Bu lig, temas ligi. Eğer Diego bu lige tutunmak istiyorsa, maçın fizik standardı yükseldiğinde ayakta kalabilmeli. Pereira’nın Porto’dayken James’le fiziksel yeterlilik konusunda sorun yaşadığı göz önüne alınırsa, Diego’nun da yeni hocasıyla ortak hedefte buluşması için daha diri olmaya ihtiyacı var gibi.
Anahtar sayı
6 forvet
Fenerbahçe, 3 yıldır 4-3-3 oynamasına rağmen 3 forvet pozisyonu için 4 alternatifle yürümeye çalıştı. Ve önceki yıl duvara toslamalarının temel sebebi de buydu. Kuyt ve Webo’nun ayrılışı, Stoch’un dönüşü, Nani ve Fernandao’nun muhtemel transferleriyle bu sayı şu anda 5’e çıkacak gibi gözüküyor. Kadro mühendisliğinin tabiatı gereği, 3 forvet pozisyonu için en az 6 rotasyon oyuncusu gerek. Bence Fenerbahçe’nin, Stoch, Nani ve Fernandao’yla sezona başlasa dahi, hem santrfor hem kenar oynayabilecek bir forvete daha ihtiyacı var.
Gelecek hafta… Yeni sezona doğru(3): Beşiktaş
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS