5 maçta 70 küsür şut çektik, 9 gol attık, ama aslında esas beceriyi savunmada gösterdik. Kalecimiz Deniz gerçekten güven veriyor ve 3-4 yıl sonra Premier Lig’de olacağı hayalini kurduruyor. Tamamı Beşiktaş-F.Bahçe kökenli 5’li defans hattımız (stoperler Furkan-Sezer, bekler Onur-Okan ve defansif orta saha Orhan) en azından fiziksel olarak rakiplerine üstünlük kurdular. Savunmada cezalı Oğulcan’ın yerine oynayan Sezer (goldeki hatasına rağmen) göklerin hakimiydi 120 dakika boyunca.
Üstelik 5’inci maçımızda da yine ilk 20 dakikada güzel bir gol bulduk. Portolu virtüöz Engin Bekdemir oralarda olmayı hak ettiğini her haliyle gösteriyor. Yine hedefi belli bir duran top kullandı, Muhammet de fizik avantajıyla üstüne düşeni yaptı burada da… Bursa’da Shin Rok’un ülkesine dönmesi, Sercan’ın sakatlık sorunları sonrası tek santrforla ligi sürdürmeye çalışan Ertuğrul Sağlam’ın bu turnuvadan sonra Muhammet’e daha fazla şans vermesi muhtemel.
Turnuva boyunca 480 dakikalık futbolun 405 dakikasını galip durumda skoru koruyarak geçirdik. 5 maçta da golü erken bulmak avantaj gibi gözüküyor, ama Daum’un takımının aynı koşullarda Kayseri-Antep-Antalya’da yapamadığını gözünüzün önüne getirince bu çocukların hemen her maçın sonuna kadar olumlu futbol oynamasını daha fazla takdir ediyorsunuz.
Kolombiya önünde uzatmaları biraz gergin geçirdik, ama Arias-Murillo önderliğindeki sert futbolun bizim çocukları biraz yıldırdığını not etmek gerek.
Bu noktada 1 dakika bile mağlup oynamadan bu turnuvaya veda eden Abdullah Ercan’ın hakkını da verelim. Tarihimizdeki ilk U17 Dünya Şampiyonası Kral 1. Abdullah’ı (Avcı) Türk futboluna kazandırmıştı. İkinci turnuva da 2. Abdullah’ı parlattı. Belki de Özgener yönetiminin 1. Abdullah yönetiminde bir alt yapı düzeni kurup, 2. Abdullah’tan da faydalanmaya devam etmesi gerek.
Kral 2. Abdullah
Bir Cevap Yazın

Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS