Karşı futbol

Antalyaspor belki çok iyi bir takım değil, belki izlemesi pek keyif vermiyor. Ama Fenerbahçe/Beşiktaş/Galatasaray gibi top oynamaya, oyuna hükmetmeye çalışan büyükler için belki ligdeki en tehlikeli rakip. Kasımpaşa ve Sivas gibi harika takımları top oynayarak yenebilirsiniz, yapmanız gereken onlardan daha iyi olmak, daha fazla pozisyon üretmek, daha çok istemektir. Oysa Antalya’yı yenmek için bunlar yetmez; çünkü Samet Hoca zaten sizin topa sahip olmanızı, oyuna hükmetmenizi, pozisyondan pozisyona koşmanızı istemekte… Bu arada da ufak bir konsantrasyon sorunu yaşayıp açık vermenizi… Antalya ligin belki en iyi takımı değil ama şüphesiz en kurnazı.

Son dönemde Avrupa futbolunun (özellikle Almanlar’ın) yükselen trendi “karşı pres”i biliyorsunuz: Dortmund veya Bayern, rakiplerinin topu kazandığı ilk 8-10 saniye içinde meşin yuvarlağı geri kazanmak için sistemler geliştiriyorlar. Böylece rakibi düzensiz yakalayıp kolay goller buluyorlar. Hatta Alman basını onlar hakkında, “topu geri kazanıp hemen fatura kesmek için kasten kaybediyorlar” yorumları yapmaya başladı son zamanlarda… Antalyaspor’unkine de bu durumda herhalde “karşı futbol” demek gerek: Rakipleri mühim bir pozisyonu kaçırdıktan sonraki ilk 8-10 saniyeye göre yapmışlar bütün planlarını. Adeta rakibi üzgün/dağınık/düzensiz yakalamak için havayı kokluyorlar sürekli. Adeta ani pozisyon bulmak için pozisyon veriyorlar! Özellikle 60’ta Emenike girdikten sonra Yanal bu “havayı koklayan adamlar”a çare bulamayınca 75’te sürpriz Selçuk kartını kullandı. Biliyorum bugün bu Selçuk/Webo değişikliği çok eleştirilecek ama hocanın kararını anlıyorum. Özellikle 60’la 75 arasında biz Fenerbahçe’nin gol pozisyonlarının tekrarını izlerken Antalyalılar rakip ceza alanının kıyısına geliyorlardı 3-4 saniyede… Yanal’a eleştirimse şu: Antalya’nın hücum planının bu olduğu, Beşiktaş ve G.Saray maçlarında kazandıkları puanlardan da belliydi. Ersun Yanal’dan beklenen bu taktiğe karşı hamlesini 75’te değil maçın başında yapıp, bizi de düşündürtmesi/şaşırtmasıydı.

Sonuçta belki dün “karşı futbol”un planı istediği gibi gitti ama kazanan “futbol” oldu. Aybaba’nın planları, taktik tahtası, maç öncesi varyasyonlarını Emenike’nin yeteneği ve hızı yendi. Tebrikler Emenike’ye, yedek kulübesinde de kendini hazır tuttuğu için. Tebrikler Yanal’a, üzgün futbolcusunun gönlünü milli maç arasında kazanmayı başardığı için…