Hız tuzağı

İstanbul’a hem tecrübesiz, hem de moralsiz bir kadroyla gelen Wenger’in tek silahı, takımın süratli pas trafiği melekesi. Fenerbahçe savunması, Arsenal’in ikinci bölgedeki top akışkanlığına aldanıp pozisyon yitirirse cezayı keserler. Ama Emenike’yle Sow’un sürati de aynı şekilde Mertesacker’in başına bela olabilir.

Bu sezon sonunda kontratı biten Wenger’i 17 yıl boyunca Londra’da tutan en önemli güç, sabırlı taraftar desteğiydi. Altı dil bilen entelektüel iktisat doktoru Wenger, zaten bütün kamuoyunun onun hamlelerini anlamasını beklemiyordu ama akıllı Emirates ahalisinin desteği, onu hep zinde tutmuştu. Tam 17 yıl sonra geçtiğimiz cumartesi günü Emirates’te de ciddi bir kitlenin Wenger’e sırtını çevirmesi, yuhalaması, “spend, spend, spend (harca harca harca)” seslerinin yükselmesi eminim son 3 gecedir Fransız’ın uykularını bölmüştür. Üstelik Wenger’in İstanbul’a görüntüde 19, pratikte 14 kişilik çok kısıtlı bir kadroyla geliyor olması da tarihi bir fırsat Fenerbahçe için…

Stoper Vermaelen zaten uzun zamandır yok, savunmada Mertesacker-Koscielny ikilisinin ağırlığı ciddi bir problem. Cumartesi günü boynunun üstüne korkunç bir şekilde düşen sağ bek Sagna’nın, İstanbul kafilesinde olsa bile yerini Jenkinson’a bırakması bekleniyor. Sol bekte durum daha da fena: Monreal uzun süredir oynamıyor, Gibbs’in gözünde bandajla sahaya çıkması bekleniyor. Yaz döneminde tam 17 oyuncuyu serbest bırakan ve Emirates’e yalnızca 1 futbolcuyu (Sanogo’yu) getiren Wenger’e taraftarın da kızması sanırım bu yüzden: “Eğer Fenerbahçe maçı öncesi sağlıklı sadece 12 oyuncu kalacaksa, transfer de yapılmayacaksa bu kadar adamı neden serbest bıraktın?”

Arteta ve Diaby’nin sakat olduğu ortamda yüzde yüz hazır olmayan Ramsey ve Rosicky’nin orta sahada Wilshere’e eşlik etmeleri olası. Bu grubun kenardaki Walcott ve santrfor Giroud ile beraber yaptıkları en iyi iş, süratli ve akışkan pas trafikleri. Fenerbahçe savunmasının dikkat edeceği en önemli detay da sanırım bu: Arsenalliler ikinci bölgede süratli paslar yaparken, kahramanlığa soyunmamak gerek. Kararlı bir pozisyon oyunu oynamak gerek.

Arsenal bu kadar problemliyken Fenerbahçe’nin bugüne travmatik bir Konya mağlubiyetiyle geliyor olması tabii ki büyük şanssızlık. Eğer Fenerbahçe bu haldeki Arsenal’i 4 ay önce yakalamış olsa muhtemelen bugün çok daha rahat bir yazı kaleme alıyor olacaktık. Yanal’ın sanırım Arsenal’e karşı faydalanması gereken duygu da bu: Nisan 2013 duygusu. Bu takım, hemen hemen aynı oyuncularla sadece 4-5 ay önce bu sahayı Lazio’ya ve Benfica’ya dar etmiş, her ikisini de beşleyebilecek kadar pozisyon üretmişti. Eğer Yanal aynı oyuncularla aynı sahaya Nisan duygusuyla çıkmayı başarabilirse, o hava pekala bu Arsenal’i de çok çok zor durumlara düşürür.

Emenike çok iyi transfer, muhakkak ki orta vadede Fenerbahçe’nin en önemli silahlarından biri olacaktır. Ama Kuyt-Webo-Sow üçlüsü, geçen yıldan gelen uyumlarıyla daha fazla krediyi hak ediyorlardı. Arsenal’in bu eklektik savunmasına karşı bu üçlünün uyumundan faydalanmak, bence en doğrusuydu. Üstelik diri Emenike, son yarım saatte yorgun Mertsacker’i bayağı hırpalayabilirdi. Ama gelen haberler, Webo’nun yedek başlayacağı yönünde… Ayrıca geçen yıl bütün büyük maçlarda büyük oynayan Cristian’ın da tekrar vitrine çıkmak için büyük oynamak zorunda olduğunun farkındayız hepimiz. Yanal’ın bugünkü kadroyu yaparken muhakkak ki takımının Lazio-Benfica oyunlarını hatırlaması gerek bence.

Futbol basit bir oyun. Bugün sahaya daha kaliteli ve daha tecrübeli oyuncularla çıkan takımın üstünde sarı-lacivert formalar olacak. Eğer o oyuncular sadece 4 ay önce Avrupa Ligi finalinin de kıyısından döndüklerini unutmazlarsa bu kez Şampiyonlar Ligi’nin kapısını ardına kadar açmaları işten bile değil…