Hayat kırıklığı!

Onu hatırlıyor musunuz? Amerika’94 Dünya Kupası’nın favorileri arasında gösterilen Kolombiya Milli Takımı’nın dikkat çekici beyazlıktaki defans oyuncusu… Turnuvanın ikinci maçında kendi kalesine talihsiz bir gol atan ve maç sonrasında uzatılan mikrofona “Yapacak bir şey yok, hayat devam ediyor” açıklamasını yapan adam. Evet, hayat devam etti, ama sadece 10 gün daha… Turnuvanın bitiminden birkaç gün sonra, 2 Temmuz’da, Medellin’de bir mafya kurşununa kurban gittiğinde 27 yaşındaydı.
Escobar hayatını kaybedeli 11 yıl oldu, 1998 Dünya Kupası’nda açılan bir bez afiş hariç çok fazla gündeme gelmedi genç adam. Ta ki birkaç gün önce Escobar’ın katilinin iyi halden serbest bırakıldığı haberi Bogota’dan ajanslara düşene kadar. İşlediği cinayet nedeniyle 43 yıl hapis cezası alan Humberto Munoz, cezasının 11 yılını doldurduktan sonra iyi halden serbest kaldı.
Andres Escobar’ın babası Dario, karara değil kandırıldığına üzülüyor: “Bu ülkede adalet bir yalandan ibaret. Munoz’un demir parmaklıklar arkasında 43 yıl kalacağını söyleyerek beni ve ailemi kandırdılar”
Ajanslara düşen haberin sonuna bir de küçük cümlecik eklenmişti: “Kolombiya’da son 3 yılda en az 2 profesyonel futbolcu daha öldürüldü”

3 oldu… Maalesef, Kolombiya’da son 3 yılda 3 ‘üncü profesyonel futbolcu öldürüldü. Yukarıdaki yazı, geçtiğimiz on bir ekimde bu köşede yayımlanmıştı. Yirmi yedi yaşındaki Escobar’ın ölümünü hatırlamamızın üstünden yalnızca 3 ay geçmişti ki, onunla aynı yaştaki milli futbolcu Becerra, Bogota’da bir barda 3 kurşunla vurularak öldürüldü. Becerra, iki bin 3 ‘te çekilen yukarıdaki resimde can vermekte olan Foe’ye yardım etmeye çalışan 3 Kolombiyalı’dan biri… Maalesef dün gece o öldürülürken, ona kimse yardım edemedi…

http://www.milliyet.com.tr/2006/01/10/spor/spo10.html