Güzel oyun değil doğru oyun kazandı

İki teknik adamın taktiksel savaşını izlediğimiz bu tarz kapışmalar için zaman zaman “satranç müsabakası” benzetmesini kullanırız ama dün Wembley’deki maç biraz daha farklıydı sanki.

Kenarda yine iki taktik ustası vardı, yine bir tahta vardı ortada. Ama hocalardan biri satranç, biri dama oynuyordu sanki dün. Farklı iki felsefenin kapışmasını izledik Londra’da.

Luis Enrique bir dama oyuncusu gibiydi, gözüpek ve direktti, savunmasını olağanüstü önde kurdu. Bence çok da harika bir turnuva geçirmeyen kalecisi Simon’u libero gibi kullandı. Olmo’yu sahte dokuz başlattı, 4-6-0 dizildi sahaya. Geriden pasla çıktı, topu rakibine bırakmamaya çalıştı, önde baskı yaptı ve tek bir ülküsü vardı: O da İtalya’ya oyunlarını kabul ettirmek… Mancini ise daha tutucuydu. Umutlarını driplingcilere bağladı, İspanya’nın tamamlayamadığı hücumlardan fırsat yaratmayı seçti. Zaten 60’taki Chiesa golü de böyle geldi. İspanya’nın tamamlayamadığı ve Donnarumma’ya teslim ettiği bir geçiş hücumu fırsatıydı golü doğuran.

Futbolda 2021’in öyküsü bu sanırım: Şampiyonlar Ligi finalinde de, Avrupa Ligi finalinde de, Euro 2020’nin dev yarı finalinde de kazanan direkt oyun oldu. Geçiş hücumu oldu. Fırsat futbolu oldu. Güzel oyun değil, doğru oyun kazanıyor 2021’de. Benim gibi, Guardiola ve Luis Enrique gibi güzel oyun romantikleri için talihsiz bir sezon olduğunu söyleyebiliriz sanırım şimdilik.

https://www.hurriyet.com.tr/sporarena/yazarlar/ugur-meleke/guzel-oyun-degil-dogru-oyun-kazandi-41848018