Gurur duyduk

Tüm zamanların en iyi takımı kıyaslamalarına konu olan Barcelona’2012’nin iki cepheyi hayal kırıklığıyla bitirmesi tabii ki enteresan. Şansın yanlarında olmadığı ortada ama bizi esas ilgilendiren tabii ki Türk altılısının gurur verici gecesi… Penaltının, sayılmayan golün, kırmızı kartın, sayısız sarı kartın olduğu öyle garip bir gece ki; böyle bir maç bir hakemin ya en şanslı ya da en şanssız günü olur; ortası yok!

Benim fikrim, Türk altılısının genel olarak iyi bir maç yönettiği yönünde. Terry’nin topsuz alanda arkadan vurduğu dizin şiddeti muhakkak çok tartışılacak, ama Göçek’in uyarısı üstüne Çakır’ın kırmızı kart çıkarması doğal. Drogba’nın çelmesine çaldığı penaltıya da zaten pek itiraz olmadı. Sarı kart tercihleri genel olarak iyi. En önemlisi de, bu düzeyde bir maçı aynen bir Süper Lig müsabakası gibi kontrolünde tutabilmesi ve rahat yönetmesi.

İnsan Cüneyt Çakır’ı Devler Ligi yarı finalinde izleyince bir ah etmeden de duramıyor: Şu Fırat Aydınus’a da genç yaşta FIFA kokartı takabilseydik, o da bugün Çakır gibi bu düzeyde bizi gururlandırıyor olacaktı. Yazık…