Gözü parlayanı arayarak geçen bir sezon

Dün, bu sezonki G.Saray’ın bir demosunu izledik.

Ankaragücü ligin en dar imkanlarla mücadele eden ekiplerinden biri. Şu haliyle belki de birincisi. Sezon başında Orgill, Rivas, İlhan, Faty, Scarione gibi oyuncuları ayrıldı. Fuat Çapa yenileri adapte etmeye, geçiş sürecini halletmeye çalışırken bir de COVID sarsıntısı yaşadılar. Bu koşullarda herhalde onlar da Telekom Stadı’nda bu kadar net pozisyon bulabileceklerini, son dakikaya kadar maçın içinde kalabileceklerini tahmin etmemişlerdir.

ADETA PİYANGO!

ASlınDA bu maç, Galatasaray’ın bu sezonki görüntüsünün küçük bir demosu gibi. Maç içi ve sezon içi performans iniş-çıkışı aşırı olan çok fazla futbolcu var kadroda. İyi günlerinde Süper Lig’de orta seviye bir takımı rahatlıkla beşleyebilirler, ama kötü günlerinde de her seviyede, her takıma yenilebilir bu takım. Falcao, Diagne, Babel, Feghouli, Belhanda, Emre Kılınç, Arda, Emre Akbaba’nın neredeyse hepsinin ortak özelliği şu: Bir maçta on üzerinden dokuzluk, bir diğerinde ikilik performans verebiliyorlar. On dakika maça hükmedip, yetmiş dakika yok olabiliyorlar. Maç içinde ve sezon içinde iniş çıkışları o kadar fazla ki, hangi gün-hangi dakika ne oynayacaklarını bilmek piyangoyu tutturmak gibi! Terim her maçta gözü parlayanı bulmak zorunda. Ve Galatasaray’da bu sezon, gözü parlayanı aramakla geçecek gibi.

OYUN SÜREKLİ SOLDA

Dün de böyle bir görüntü içindeydi Galatasaray… Oyunu sürekli soldan kuruyorlardı. Top sürekli zaten Marcao’dan Saracchi’ye, ondan Ömer’e gidiyordu. Tek üretim şansları orasıydı, golü de oradan yarattılar. Onun dışında da pek fazla bir şey yapmadılar. Galatasaray bu maçı kazandı ama gelecek için iyi sinyaller verdiklerini söylemek güç. Mustafa Cengiz galiba haklı: Fatih Terim’in elindeki birkaç gence şans vermek suretiyle takımda bir şekilde rekabet havası yaratması gerek. Bu ölü toprağının başka türlü dağılması zor.

GALATASARAY’IN ÖN DİREĞE KORNER HASTALIĞI

G.Saray dün özellikle maçın ilk çeyreğinde oyunu cılızca da olsa rakip yarı alana yığmaya çalıştı. O dönemde belki çok fazla pozisyon üretemedi. Ama 20 dakikada 5 tane korner fırsatı yakaladı sarı kırmızılılar. Eğer imkânınız varsa, bu detaylara meraklıysanız lütfen bu 5 korneri tekrar izleyin. Üçü Emre Kılınç, ikisi Ömer tarafından atılan bu köşe atışlarını seyrettiğinizde inanın siz de hayretler içinde kalacaksınız. Evet, futbol çoğunlukla doğaçlama bir oyun. Özellikle top hareketliyken önceden set çalışmak, antrenmanlarda tekrarladıklarınızı maçlara yansıtmak kolay değil. Ama topun durduğu anlar bu anlamda iyi fırsatlar. Frikikleri, taçları, köşe atışlarını önceden çalışabilirsiniz, idmanlarda hazır setler üretebilirsiniz, maçlara da aktarabilirsiniz pekala. İngiltere Ligi’nde veya San Marino’da, La Liga’da ya da Malta’da futbolda her seviyede bu tarz çalışılmış duran top organizasyonlarına rastlarsınız. Türkiye’de nadiren rastlıyorsunuz böyle şeylere.

HİÇBİRİNİ ALAMADI

Dün Galatasaray o beş kornerin dördünü ön direğe kullandı mesela. Ve hiçbirini alamadı. Alabileceğine dair bir sinyal de vermedi herhangi birinde. Doğrusu ben merak ediyorum, bizim takımlarımız hafta içinde antrenmanlarda ne çalışıyorlar? Yani bu kornerler her seferinde savunmanın ilk adamına takılacaksa, bu köşe atışlarını kimin kullandığının da, ceza alanına kaç kişi geldiğinin de çok fazla önemi olmamalı.

BİR AF DİLEĞİ

Geçtiğimiz hafta bir böbrek operasyonu geçirdim. 15 yıldır sanırım ilk kez tam bir hafta çalışamadım. Merak eden, arayan-soran herkese teşekkür ederim. Bu ara için de sizlerden af dilerim. Bu arada hastalık sürecinde tanıştığım ve çok sevdiğim meslektaşım Dilay’ı kaybettik. Allah ailesine sabır versin. İzmir depremini yaşadık, birçok vatandaşımızı kaybettik. Ulusumuzun başı sağ olsun. Kaybettiklerimizin acılı yakınlarına sabır, yaralılara acil şifalar dilerim.