Maalesef bu ülkede oyun akmıyor. Akamıyor. İsyanım Trabzon-Hatay maçına özgü değil. Süper Lig’in bütünü böyle.
Hatayspor ligin topa sahip olmaya ve olumlu futbol oynamaya çalışan takımlarından biri. Dün de maçın önemli bölümünde daha etkili oynadılar, denemekten vazgeçmediler ve Abdullah Avcı’nın aşırı defansif hamleleriyle değişen oyunun neticesi olarak puanla çıktılar Trabzon’dan. Abdullah Avcı takımları tarih boyunca bu tarz topu paylaşan rakiplere karşı faydacı oynamıştır. Buna saygı duyuyorum elbette. Ama 79’da Berat/Nwaakeme, 88’de Kamil/Yusuf değişiklikleriyle vitesini olağanüstü düşürdü takımının. Beşinci vitesten dörde/ üçe düşebilirsiniz, ama birinci vitese gerilediğinizde fatura ödemeniz normal.
SÜPER LiG’iN KADERi BU
Esasında biri zirve yarışı yapan, biri de muhtemel Konferans Ligi bileti kovalayan iki iyi takımın maçından daha gösterişli bir futbol bekliyorsunuz. Ama maalesef bu ülkede oyun akmıyor. Akamıyor. Futbol yerine en az yarısında düdük çalınmaması gereken ‘Türk tipi fauller şöleni’ izliyoruz maalesef. İsyanım sadece bu maça özgü değil. Süper Lig’in
bütününün kaderi bu. Bu lige özgü faul tipleri oluştu artık:
1- İki kişi arka arkaya koşuyorsa öndeki kendini sebepsizce yere bırakıyor. Banko alıyor faulü. Dün 35’te Yusuf’un Nwakaeme’den, 51’de Serkan’ın Boupendza’dan aldıkları fauller tam da bu tiptelerdi.
2- İki kişi arka arkaya duruyorlarsa da topa sahip olan poposunu yaslayıp bırakıyor kendini yere.
3- Hava topunda sıçramayan faulü alıyor, çünkü sıçrayandan bir temas geliyor muhakkak. Çok fazla havadan oynanan Süper Lig’in bir başka kanayan yarası bu.
4- Topa vuranın ayağı henüz havadayken, bloklamak isteyenden aldığı istemsiz darbeye de maalesef anlamsız faul düdükleri çalınıyor. 40 yaşını geçmiş hakemlerin büyük bölümünden zaten ben umudu kestim. Ama hiç olmazsa Zorbay Küçük gibi yeni nesil hakemlerin bu numaralara aldanmamaları gerek.
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS