Malumunuz lig fikstürü belli bir algoritmaya göre oluşturuluyor ve (tamamen matematiksel bir gerekçeyle) 18 takımın 17’si sezon boyunca rakipleriyle aynı sırayla oynuyorlar. Bu sezon başındaki fikstür çekiminde de şampiyonluk adaylarından Trabzon, rakibi Fenerbahçe’den 2 büyük numaralı topu çekip fikstürde sarı-lacivertlileri iki hafta geriden takip edince, her pazartesi karşımıza aynı garip soru çıkmaya başladı: Bursa, iki hafta arayla Fenerbahçe’yle Trabzon’a karşı aynı mı oynadı? Ya da Eskişehir, Fenerbahçe önünde ofansif; Trabzon önünde defansif miydi?
Muhtemelen Bursa ve Eskişehir’in muhatap olduğu soruyla önümüzdeki günlerde Buca, İBB ve Karabük de karşılaşacaklar. Biz bu soruyu sevmesek de, herkes aynı suale cevap isteyince (hiçbir art niyet aramadan, tamamen teknik verilerle) bir değerlendirme yapmaya çalışmak zorunda kaldık. Bursa’nın ya da Eskişehir’in gerçekten iki hafta arayla oynadıkları oyunlar farklı mıydı? Yoksa bu da bir algı yanılsaması mı?
Bursaspor ne oynadı?
3 Nisan’da Bursaspor, Fenerbahçe önüne 4-2-3-1 düzeniyle çıkmış. Aynen 17 Nisan’da Trabzon deplasmanına çıkacağı gibi… Kalede her iki maçta Ivankov, savunmada Ali, İbrahim, Serdar(Ömer), Vederson var. Orta ikili Svensson, Ergiç (Bekir)… Onun önündeki üçlüde her iki maçta da Volkan-Batalla-Ozan, santrforda da yine hem İstanbul’da hem Trabzon’da Miller oynamış.
Sağlam, Kadıköy’de her biri aynı pozisyona farklı oyuncu koyma niyetiyle yapılmış 3 değişiklik hakkını şöyle kullanmış: Bekir(Ali), Sercan(Volkan), Altidore(Batalla)… Trabzon’da Sağlam’ın bir ekstra hamlesi var, 80’de Svensson’un yerine daha ofansif sayılabilecek Insua oyuna girmiş; ama o noktada 1-0 mağlup oldukları için herhalde bu değişiklik de doğal…
Sanırım Bursa’nın hemen hemen aynı kadro, aynı diziliş, aynı mantalite ve neredeyse aynı değişiklerle oynadığı bu iki maçta farklı niyetinin olmasını düşünmek biraz acayip sayılır.
Eskişehirspor ne oynadı?
Eskişehirspor’unsa, Fenerbahçe ve Trabzonspor maçlarında bir kritik değişikliği var.
Uygun’un her iki maçta da kalecisi Ivesa… Dörtlü savunmada Sezgin(Koray)-Veysel-Diego (Nadareviç)-Volkan var. Savunmadaki değişikliklerin nedeni mecburiyetler. İleri üçlüde Kadıköy’de (sağdan sola) Burhan-Batuhan-Erkan, Trabzon önünde Burhan-Batuhan-Sezer var.
Bülent Uygun’un iki maç arasındaki tercih farkıysa orta sahada. Evinde Fenerbahçe’yi ağırlarken Alper-Doğa ikilisinin 5 adım önüne ofansif Sezer’i koyan Uygun; Trabzon deplasmanında Alper-Doğa’nın arasına defansif Pele’yi eklemiş. Hatta Fenerbahçe maçının ilk yarısında işler iyi gitmeyince sarı-lacivertlilere karşı da 46’da Sezer’in yerine Pele’yi oyuna sokmuş.
Belki Eskişehir’i yakından takip etmeyenler bu değişikliği garipseyebilirler; ama Uygun’un son 23 haftadaki tercihlerini izleyenler onun 2 planlı bir takımı olduğunu bilirler. Uygun (özellikle deplasmanlarda) sıkça 3 defansif orta sahalı 4-3-3’ü kullanırken; iç sahada 4-2-3-1’i benimseyen bir hoca. Sanırım Fenerbahçe ve Trabzon maçı anlayışları da bu tercihe birer örnekleme içeriyor.
Bir de benim şahsi kanaatim şudur ki, Fenerbahçe’yle Trabzon maçları arasındaki skor farkını orta sahalar değil, savunma ikilisi belirledi. Fenerbahçe önüne çıkan Diego’nun yüzde yüz sağlıklı olmayışının (ve kenarda ağlayacak bir gün geçirmesinin) yanına Veysel’in (Ankaragücü maçından sonra) yalnızca ikinci kez stoperde ilk 11 başlamasını da ekleyin. Üstelik Fenerbahçe maçı, Diego-Veysel ikilisinin savunmanın göbeğinde beraber oynadıkları ilk müsabaka oldu. Zaten skorun bir anda 2-1’e gelmesinin nedeni de bu iki oyuncunun uyumsuzluklarıydı.
Son tahlil
Bursaspor ve Eskişehirspor futbolcularının ligdeki 34 maçın 34’ünü de kazanmaya çıktıklarına, ne Trabzon’la ne Fenerbahçe’yle ilgilenmediklerine yüzde yüz eminim. Bu yazı da sadece 4 maçın ortak bir teknik analizini yapma niyetiyle yazıldı. Futbolun sadece kâr/zarar, kazanç/kayıp değil; aynı zamanda bir iş/emek ve ekmek meselesi olduğunu hiç unutmamak umuduyla, paranoyasız haftalar…
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS