Bugün itibariyle Süper Lig’de tüm takımlar 34 maçı tamamlamış oluyorlar. Yani herkes aslında doğal bir sezonu tamamladı, bundan sonrası pandemi yılının ekstrası.
Üstelik bu ekstra sekiz maç günü de çok sıkışık bir takvimde oynanıyor: 16 Nisan-16 Mayıs arasında 30 güne 8 maç günü sıkıştı. Bunun fiziksel ve mental etkilerini birçok maçta görüyoruz: Hafta sonunda Trabzon-Hatay maçı bitmek bilmedi adeta. Önceki gün Sivas-Beşiktaş müsabakası isminin vaat ettiğinden çok altında kaldı. Dün de iki ekip 70 dakika boyunca öyleydi. Futbol kırıntılarıyla avunmak zorunda kalacağımız bir dönem galiba bu. Tamam, bu sezon 21 takımla oynandığı için ekstrem bir tarafı var ama yeni sezonda da ligde 20 kulüp-38 maç günü izleyeceğiz. Bence bu ligin kalitesine 20 takım da çok fazla.
GOL GARANTİLİ ADAM YOK
Tabii ki bu düşük standardı sadece pandemi sezonuyla da açıklayamayız. Dört büyüklerde bu sezon Beşiktaşlılar dışında gol garantili bir adam yok. AboubakarLarin’i dışarıda tutarsanız dört büyüklerde şu anda en fazla gol katkısı yapan oyuncular: Ekuban (8), Falcao (8), Valencia (7)… Yani sezon 34 haftada bitmiş olsa Galatasaray, Fenerbahçe ve Trabzon’da iki haneli gol sayısına ulaşan oyuncu olmayacaktı. Dün de iki takımda en uçta başlayan Djaniny-Babel’in yakın geçmişte Sörloth ve Gomis gibilerin üstlendiği rolde oynadıklarını düşününce daha da karamsarlaşıyor tablo.
Dünkü düşük profilli maçta ev sahibi Galatasaray için bulunabilecek sevinç kırıntısı, genç Halil’in girdikten sonra oyuna tesir etmesi. Golü getiren faulü kazandırması. Ve golün çok güzel bir duran top organizasyonuyla gelmesi… Trabzon adına bulunabilecek sevinç kırıntısıysa İstanbul deplasmanında son 15 dakikaya kadar daha fazla üreten taraf olmaları. Tabii tüm Trabzonlular, Avcı’nın skoru bulduktan sonra yaptığı doz aşırı defansif değişikliklere alışkınlar. Dün de bu değişiklikler sonrası yarı sahasına hapsoldu zaten bordo-mavililer.
Facebook
Twitter
Pinterest
Instagram
YouTube
RSS