Bu 1 puan, başarı

Öncelikle şunu kabul edelim: Galatasaray için sezonun en kritik maçıydı bu. Bir önceki yıl grubunu 1 puanla tamamlayabilmiş bir üçüncü torba temsilcisi için, sonraki sene dördüncü torbadaki rakibine deplasmana gittiği gün, en kritik gündür. Çünkü bu deplasmanda alınacak puan, üçüncülüğün ve Avrupa Ligi’nin yolunu açacaktır muhtemelen. Dün, 32 Şampiyonlar Ligi ekibi içinde katsayı açısından 32’nci sırada bulunan Astana’ya karşı oynanan ikinci yarıyı düşününce, kabul edelim, beraberlik iyi sonuç bu Galatasaray için.

Evet, Astana’da koşullar kötüydü, hava şartları oyunu bozacak kadar kötü olmasa bile o yarı-plastik zeminde ev sahibi takımın daha iyi hissetmesi doğal. Üstelik Hamzaoğlu yine hafta sonu kazanan takımını bozmuş, Antep maçının en iyilerinden Rodriguez’i kesmişken. Atletico Madrid maçı sonrası “Maalesef her maçta galibiyet bekliyorsunuz” demişti Hamza Hoca. Sanırım Rodriguez’in yerine Selçuk tercihi sonrası şunu da dese mânâlı olabilir: “Maalesef her maç adalet bekliyorsunuz!”

Adalet demişken, dünün etkileyici sahnesini de hatırlamak gerek: Selçuk’un 41’de kalçasını yaslayıp, düşüp, yerde topu tuttuğu sahnenin Süper Lig kural kitabındaki karşılığıyla FIFA Kural Kitabı’ndaki karşılığı aynı değilmiş demek ki… Umarım Selçuk da öğrenmiştir bunu.

Atletico ve Benfica’nın şu anda UEFA katsayılarına göre Avrupa’nın en iyi 5 ve 6’ncı takımları olduğunu, eski sistem sürseydi her ikisinin de birinci torbada yer alacağını hatırlarsak, sanırım Galatasaray için daha da sevindirici olacaktır bu 1 puan. Ayrıca fikstürde bir-iki küçük umut da gizlenmiş: Astana’ya Türkler Eylül’de giderken, Portekizliler ve İspanyollar Kasım’da eksi 10 derecede gidecekler. Ayrıca aynen 2012-13’teki Manchester-Braga gibi, bu sene de Atletico’nun ikinci turu ve Astana’nın da vedayı garantileyip beşinci-altıncı hafta müsabakalarına prestij için çıkma ihtimalleri de var. Galatasaray’ın bu halini görünce gözler prestij maçları arıyor çaresiz!