Belgrad’da sessiz kaldık

Macaristan maçına göre; kadrosunda Çağlar dışında 10 değişiklikle oyuna başlayan millilerimiz rakibi karşısında daha istekliydi, daha çok mücadele etti ama sonuca gidemedi. Sırbistan’da Kolarov, 49’da ikinci sarıdan atıldı. Ay yıldızlılar 3. sınavında 11 Ekim’de Rusya’ya konuk olacak

Sivas’taki silik görüntüye nazaran çok daha umut veren bir gece yaşadık Belgrad’da. Ancak şu 180 dakikayı neden iki farklı 11’le oynadık; niye bir A, bir de B takımımız varmış hissi yarattık onu çok anlayamadım. Macarlar iki maçta 10, Sırplar 9, Ruslar 8 aynı oyuncuyla bir iskeletleri olduğunu gösterdiler. Bizdeyse iki maça da ilk 11 başlayan tek adam Çağlar’dı. Umarım grupta kalan 4 maçta bir iskeletimiz olduğu hissi verir bize Şenol Güneş…

ANA İSKELETE DAHA YAKIN

1- Sırbistan 11’imiz, Macaristan 11’imize göre ana iskeletimize daha yakındı doğrusu. Mert kalede güven veriyor. Savunmada zaten muazzam bir nesil yakaladık. Çağlar uluslararası bir star. Yanında Merih de olsa, Ozan da olsa tandemimiz harika. Dün başlayan sağ bekimiz Zeki ve bitiren Nazım iyilerdi ayrıca.

DİRENÇLİ OYNADIK

2- Orta sahada da Macar maçına göre çok daha gerçekçi, çok daha dirençliydik. Ozan Tufan harika giriyor sezona. Orkun da ilk maçında parmak ısırttı, çok umutlandırdı gelecek için. Ayağına topun çok yakıştığını biliyorduk, ilk milli müsabakasında ne kadar soğukkanlı bir genç olduğunu da ispat etti.

HÜCUMDA ÇOK KISIRDIK

3- Hücumdaysa maalesef çok kısırdık. Rakibin 40 dakika eksik oynadığı, topa sürekli sahip olduğumuz bir akşamı iki buçuk pozisyonla bitirdik. Orkun’la Cengiz’in aynı anda sahada olmalarını çok isterdim. Tabii bir de santrfor lazım bu oyuna. Ekim’de iyileşecek Cenk’in dönüşü bizim için hayati. Umarım Burak Lille’de, Cenk de Everton’da yeterince oynarlar bu sezon.