Baba 3

Hem dünya futbolundaki gelişimleri takip eden, bazen trend de belirleyen uslanmaz bir yenilikçi. Hem de G.Saraylılar’ın Terim ve Lucescu’dan alışık olduğu hoca-evlat ilişkisini kurabilen bir baba figürü. İtalya Milli Takımı da aynen G.Saray gibi çok yaşlılar ve çok gençlerden oluşan heterojen bir yapıydı ve o malzemeden iyi bir karma çıkarmıştı. Tek handikabı, uzun zamandır bir kulüp takımıyla şampiyonluk yarışı kondüsyonuna sahip olmaması.

Cesare Prandelli, futbolculuğunda da teknik direktörlüğünde de ancak çok gayret ederek tepe noktalara ulaşmış, doğal yeteneğiyle değil sistemli-disiplinli çalışkanlığıyla başarmış bir isim. 6 yıl Juventus’ta oynamasının nedeni, olağanüstü yetenekleri değil dinamo gibi çalışkan bir orta saha oyuncusu olması. Teknik adamlıkta da İtalya Milli Takımı’nın başına kadar ulaşmasının nedeni sembol bir oyuncu oluşu değil, ikinci ligden başlayarak adım adım işlediği başarılı antrenörlük kariyeri.

Aslında Dünya futbolunun parlak spotlarının altına 2004’te Roma’da girme şansı olabilirdi, ama kanser hastası eşinin durumunun kötüleşmesi hikayeyi geciktirdi. Sonrasında Fiorentina tarihinin en uzun süre çalışan teknik adamı olduğu 5 yılda, küme düşme hattından aldığı takımı iki kez Şampiyonlar Ligi seviyesine taşımayı başardı. O dönemde hem Serie A hem de Fiorentina şike skandalının izleriyle sarsılmasına rağmen oynattığı eğlenceli ve gollü futbol, onu Lippi’nin yerine milli takımın başına taşıdı…

Ulusal takımda da Calciopoli skandalının izleriyle uğraşmasına rağmen Euro 2012 elemelerinden lider olarak çıktılar, Polonya-Ukrayna’daki turnuvada da çok etkileyici bir performans gösterdiler. Aslında İspanya’nın Tiki-Taka oyununu ön alanda etkili pres ve kazandıkları toplarla 3-4 pasta hücuma giderek ilk olarak onlar yıkmaya çok yaklaşmışlardı, ama 1 Temmuz 2012’de Kiev’de yaşadığı sakatlık şanssızlıkları Del Bosque’ye bir kupa şansı daha verdi. Bence 2014’teki elenişlerinde de kısıtlı kadrosunun çok etkisi var.

Taktik elastikiyet
O da, Mancini gibi taktiksel olarak elastiki takımlara bayılıyor. Oyuncularını çok yönlü hale getirmeyi, maçtan maça ya da müsabaka içinde üçlüden dörtlüye, dörtlüden üçlüye dönüşleri çok seviyor. Dünya Kupası’nda da ilk iki maçta klasik 4-2-3-1 oynadıktan sonra Uruguay önüne Immobile-Balotelli’li 3-5-2 ile çıkmışlar ama başarılı olamamışlardı.

Genç oyunculara hemen şans veriyor
Oyuncuları genç-yaşlı diye ayırdığına şahit olmadım, 18’likleri de 35’likleri de pasaporta bakmaksızın oynatan bir hoca. Ama genç oyuncuya inanırsa gözü kapalı şans verebiliyor. 21’lik De Sciglio, Dünya Kupası’nda tuttuğu oyunculardandı. 24’lük Darmian belki çok genç değil ama çok tecrübesizdi. Torinolu oyuncu kupa öncesi son hazırlık maçlarında Prandelli’nin gözüne girince doğrudan 11’de yer buldu.

Balotelli konusu
Mancini’nin çok sorun yaşadığı Balotelli’yi en iyi kullanan teknik adamlardan biri oldu. Dışarıda mesafeli gözüküyor ama belli ki içeride bu tarz duygusal oyuncuların da kalplerini kazanabiliyor. O da Terim ve Lucescu’ya benzer bir baba figürü.

Dezavantajı yarışmacılık
G.Saray’da yaşayabileceği en önemli sorun, ligde bir kulüp takımıyla uzun zamandır şampiyonluk yarışı yapmamış olması. Son 4 yıldır milli takım yavaşlığına alışması. Eğer ulusal takımın ağırlığından kulüplerin baş döndüren hızına geçişte sorun yaşarsa, Türkiye gibi sıcakkanlı ülkeler ona çok fazla zaman tanımayabilir.