Antep’in Yunan şubesi

Antep, bu ligin en iyi alan parselleyen, fizik kuvveti yüksek sporculardan oluştuğu için yakın teması en iyi oynayan takımlarından biri. Belki de birincisi. Kalesinde 20 gol görmesi sizi yanıltmasın, bunların 10’u BJK-Kasımpaşa-Sivas maçlarının son 20 dakikasında yenenler… İş bittikten sonra çözülme golleri… Ama birinci golü yiyene kadar ligin en sert takımı belki de Antep… Beşiktaş’ı da 75’e kadar çok zorlamışlardı, Kasımpaşa’yı da. Oyunları güce dayalı olduğu için ilk 45’te çok daha dirençli oluyorlar, Fenerbahçe de ilk yarıda uyutup gol yemedikleri 10’uncu takımdı bu sezon.

Sezon başından beri gerçekçi gelişimini hep takdir ettiğim Pereira’nın belki de en önemli eksiği bu detayda gizli: Bu ligi rakip bazlı çok iyi tanımaması. Yunan Ligi ile Türkiye Ligi, Olympiakos’a-Pana’ya Fenerbahçe’ye-Galatasaray’a bakarsan benzeşebilir. Ama bu ligin Yunan Ligi’nden farkı, orta sıra takımlarının daha sert olmasıdır. Çok daha zor çözülmesidir. Antep’in Yunanistan şubesi yoktur orada. Bu ligin sert takımları kendine özgüdür. Beraberliği Pire’deki kadar kolay bozamazsın bu topraklarda… O yüzden böyle maçlarda planların daha spesifik, daha rakip odaklı olmak zorunda.

Eğer bütün planlarını duran topta hızlı çıkma üstüne kurmuş Antep’e karşı korner dönüşü Hasan Ali yalnız yakalanıyorsa bu işte bir organizasyon hatası vardır mesela. Süper Lig’de bir büyük takım 14 haftada 6 duran top golü yiyorsa bu da sıkıntılı: Celtic de, Fenerbahçeliler alanı paylaşamadığı için atmıştı o golü. Olcan da… Camara da aynı kafa karışıklığının faturasını kesti.

Fenerbahçe’nin 1 saat 10 kişi oynamasına rağmen Antep’ten puan çıkarmasının nedeniyse sezon genelindeki gelişimde gizli: Pereira’nın isme değil performansa bakıp forma vermesi sayesinde 4 bek birbirini öyle geliştirdi ki, her maç bir başkası ismini yazıyor tabelaya. Ayrıca iki buçuk aydır hiç yenilmemeleri, hatta rakiplerine hiç galibiyet umudu vermemeleri özgüveni yükseltmiş durumda. Dün iki kez mağlup duruma düşüp bir de eksik oynamalarına rağmen ben Fenerbahçeliler’in yüzünde yenilgi korkusu hissetmedim. Sanırım Fenerbahçe’nin şampiyonluk yolundaki en önemli avantajı da bu.