Akıllar sahaya yansımıyor

Tayfur Havutçu çeşitli sebeplerle/bir şekilde iki sezon üst üste Beşiktaş’ı son iki ay yönetiyor ve iki gelişi önemli bir benzerlik taşıyor: Portekizliler’in performansı Havutçu yönetiminde enteresan bir şekilde artıyor. Geçen yıl Almeida’nın hemen hemen bütün golleri, Havutçu görevdeyken gelmişti. İlk günleri sakatlıklarla geçen Fernandes sezonu tepe performansla bitirmiş, Quaresma’da da çıkış yaşanmıştı. Belli ki Portekizliler Havutçu’yu seviyor, ya da Tayfur Hoca onlardan daha iyi verim almayı bir biçimde beceriyor. Karabük önünde yaptığı son derece lüzumsuz hareketle 3 maç ceza aldığında biletinin kesilmesi gündemde olan Almeida, yine etkili oyun ve golle döndü. Quaresma’yı sakatlık sonrası sanırım ilk kez bu kadar oyunun içinde görüyorum. Fernandes süper bir gününde değildi ama galiba ileri dörtlü 4 Portekizli’yle kurulduğunda “çete” kendini daha iyi hissediyor. Durum böyle olunca da bir hareketleriyle maç kaderi değiştirebiliyorlar. Dün olduğu gibi…

Çete üretimi bir gole Fenerbahçe’nin mukavemet gösterememesini çeşitli sebeplere bağlayabilirsiniz: Sow yoktu, Emre 1 saat yoktu, Alex tam düzelmemişti diyebilirsiniz (Ki aslında hepsi de doğru olur)… Ama bence en az bunlar kadar doğru olan bir şey daha var: Gerilim hiç kimseye yaramıyor. Kavgada yumruk sayılmıyor. Siz konuşmalarınızda futbolun dışına çıktıkça, sporcuları da oyunun içinde tutmak zorlaşıyor. Ben dün Fenerbahçeli futbolcuları sahada göremedim çoğunlukla. Formaları vardı, bedenleri de. Ama akılları belli ki sahada değildi. Ya da moda tabirle; akıllar, sahaya yansımıyordu dün!

İnönü’ye bakınca görülen ilk şeyse kadın-çocuk taraftarların oluşturduğu cümbüş… Cümbüş harika, ambiyans süper… Ama bu işte bir gariplik var sanki: Bir kulüp (Beşiktaş, Fenerbahçe vb.) kötü tezahürat/yabancı cisim gibi nedenlerle ceza alıyor. Ama bu ceza caydırıcı olmak şöyle dursun, görsel bir şölen davetiyesine dönüşüyor! 20-30 bin kadın statları hınca hınç dolduruyorlar, üstüne üstlük ağız dolusu küfür etmekten de geri durmuyorlar! Dün benim gözümün önünde (medya tribününün hemen sağındaki) kadınlar toplu halde küfrederken utandım doğrusu. Eminim onlar da yaptıklarıyla gurur duymuyorlardır.

En baştan bize de cazip gözüken bu seksist uygulama, amacından bayağı saptı bence. Ve güzellik bir yana, çirkin/acayip bir garabete dönüşüyor yavaş yavaş…