70'i görmek gerek

Chelsea, harika bir takım ama 70 dakikalığına! Son 20’de mental/fiziksel olarak düşüyor ve hata yapabiliyorlar. TT Arena’daki senaryo ortada. Ligde de son 11 maçta yedikleri 4 golün hepsi son 20’de geldi. Villa karşısında son 20’de bir gol/2 kırmızı kartla dağıldılar. Galatasaray, sezonun en önemli maçında sabırlı oynayıp, son 20’ye beraberlikle girebilmeli.

Chelsea olağanüstü bir sistem takımı. Dünyanın en yetenekli oyuncularına sahip değiller ama yeryüzünde sahaya en iyi yayılan, alanı en iyi parselleyen, takım bütünlüğünü en iyi koruyan takım belki de onlar. Zaten TT Arena’da ilk yarım saatte topla oynamada 80’e 20, şutlarda 4’e 0, tabelada da 1-0’ı bulma nedenleri bu: Mancini, en iyi bildiği işi yapmaktansa Hajrovic’le şapkadan tavşan çıkarmaya kalkıştı. Galatasaray yeni düzenine alışana kadar sahaya yayılamadı, alanı kapatamadı. Ve adeta daha soyunma koridorlarından zemine yürürken golü yedi.

TT Arena’da son 1 saatte Galatasaray normale döndü. Bir Chelsea klasiği, son yarım saatte takım düştü ve zaten beraberlik golü de o periyotta geldi. Normalde 1-0 Galatasaray galibiyetiyle bitmesi gereken maç, Mancini’nin sürpriz sevdası yüzünden 1-1 bitti. Galatasaray’ın Stamford Bridge’e de en iyi bildiği takımla, en iyi bildiği dizilişle, en iyi bildiği taktikle çıkması gerek. Bir ufak macera arayışı, geri dönülmez arızalara neden olabilir.

Chelsea’de ise aradan geçen 3 haftada değişen pek fazla bir şey yok: Evet santrforlar biraz daha formda. Torres G.Saray’a, Eto’o ve Ba da Tottenham’a attıkları gollerle moral buldular. Ama hafta sonu Aston Villa karşısında son 10 dakikadaki halleri yine derslikti: Yine sakin kalamadılar. İki Brezilyalı orta saha Willian ve Ramires atıldı. Mourinho itirazdan tribüne yollandı ve Delph’in golüyle şampiyonluk yolunda çok önemli bir avantajı City’ye teslim ettiler.

Yılın maçı cumartesi
Galatasaray için sezonun en önemli maçı bugün. Gerek Mancini, gerek Melo-Eboue-Sneijder-Chedjou-Drogba gibi global evrenden kopmak istemeyen lejyonerler, bu yıl belki de son kez ülkelerinin spor bültenlerinde özetlere girecekler. Muhtemelen o yüzden de sahaya yüzde 100’lerini değil yüzde 110’larını koyacaklar.

Chelsea içinse yılın maçı cumartesi günü… Hafta sonu Stamford Bridge’de Arsenal’e kaybederlerse, 2 değil, 3 değil, 4’üncü sıraya düşme tehdidiyle karşılaşacaklar. Rakipleri eksik maçların tümünü kazanırsa City’nin 6, Arsenal ve Liverpool’un 2’şer puan gerisinde son 7 haftaya girecekler. Evet son 7 hafta fikstürleri çok zor değil (Liverpool dışındaki 6 rakipleri, ligin alt yarısından). Ama Arsenal’e yenilirlerse psikolojik avantajı bütünüyle 3 rakiplerine vermiş olacaklar.

İşte tam da bu yüzden Galatasaray’ın sakin kalması gerek. 45 dakika, 60 dakika, hatta mümkün olsa 120 dakikayı dengede götürmek sarı-kırmızılıların avantajına. Çünkü dakikalar geçtikçe Chelsea’de sinirler gerilecek, kafalar biraz daha Arsenal maçına gidecek. Eğer Galatasaray sakin kalırsa, sahaya Chelsea kadar iyi yayılırsa, alanı onlar kadar iyi parsellerse, son dakikalarda işler bir yıldız farkına kalabilir. Ve o yıldız, Stamford Bridge’in efsanesi de, şu anda Galatasaray’da.