70 metrelik depar

Yeni bir hocanın takımın başındaki ilk haftasında büyük mucizeler üreteceğine inanmadım hiçbir zaman. Zaten dizilişe baktığınızda Çetiner’in düzeninden değişen tek şey, orta sahaya Cumhur’un yerine Ömer takviyesi. Sumulikoski, Veli ve Frasineanu orta alanda rotasyon yaparak büyük enerji harcadılar, ama hücuma en önemli katkıyı, bu takımın 2.ligden çıkmasında büyük pay sahibi olmasına rağmen Süper Lig’de unutulan Ömer Aysan yaptı. Bu sezonun yıldızlarından Hakan Balta ilk kez bu kadar çaresiz kaldı sol çizgide. Ömer ise sahanın yıldızıydı.
Misafir ekipte istenen oyunun ortaya konamamasının nedeni de Yanal’ın kanat tercihleri… İki çizgiyi de sadece birer oyuncu, Hakan ve Şener kullanıyorlar. İki önemli yetenek Sezer ve Uğur, Ümit’le Zelenka’nın arasındaki pas bağlantısı için düşünülmüş, ama Manisa’da 10 kişi birbirine o denli yakın oynuyor ki, bu tercih orta yuvarlak civarında sıkışmaya neden oluyor sadece. Kanatlar da, birer oyuncuyla pek çalışmıyor bu dizilişle…
Manisa’da sekizinci haftada kazanılan liderlik, Yanal’ın aynı gün iki gazetede tam sayfa röportajları ve ardından değişen vücut dili, oyuncularına ve yardımcılarına da yansımış. Tamam hakem Abay iyi değildi, ama yardımcı antrenörün ona su fırlatması ve kaleci Bülent’in itiraz etmek için 70 metre deparı bizim bildiğimiz herhangi bir Yanal ekibinde olmayacak hareketler. “Ben İsviçre maçında milli takımın başında olsa idim”li cümleler kurmamak gerek artık galiba…

http://www.milliyet.com.tr/2006/11/06/spor/ymeleke.html